حقّ مشاور و نصیحت‌خواه در رساله‌ی حقوق امام سجّاد علیه‌السلام برنامه 8 دی 1401

موضوع: حقّ مشاور و نصیحت‌خواه در رساله‌ی حقوق امام سجّاد علیه‌السلام تاريخ پخش: 01/10/1401 عناوين: 1- دوری از سوء‌ظن به مشاور 2- خطر سوء‌ظن به یک صنف از مردم 3- آثار مثبت سوء‌ظن به خود 4- ملاک و معیار جمع‌بندی نظرات مشورتی 5- چه بسیار خیرات، در انجام کارهای سخت و دشوار 6- نصیحت، متناسب با شرایط نصیحت‌خواه 7- پذیرش مسئولیت اجتماعی و خانوادگی در دعوت به نیکی‌ها اعوذ بالله من الشیطان الرجیم، بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله رب العالمین بعدد ما أحاط به علمه، الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی بحث ما درباره‌ی توضیح و تفسیری بود برای رساله‌ی حقوق امام سجّاد، امام زین العابدین علیه السلام یک رساله‌ی حقوقی دارد، پنجاه و یک حق است، در هر جلسه‌ای یکی از این حق‌ها را می‌گوییم؛ حقّ پدر، مادر، همسر، فرزند، استاد، کارگر، کارفرما، حقّ چشم، گوش، زبان، حقّ جامعه، حقّ مسلمان‌ها، حقّ کفّار، همه‌ی این‌ها حقّی دارند. 1- دوری از سوء‌ظن به مشاور حالا حقّ مشاور. می‌گوید مشاور اگر یک حرفی زد که با او مشورت کردی، پیشنهاد او خلاف سلیقهی تو بود، نگو او سرش نمی‌شود، می‌فهمد، بلد نیست، تشخیص نداد، رشوه گرفت، چرا سوءظن بردید؟ قرآن یک آیه دارد، می‌گوید: «لَوْ لا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بِأَنْفُسِهِمْ خَيْراً» (نور/ 12)، چرا اگر یک چیزی راجع به زن و مرد مؤمن شنیدید، حمل بر فساد می‌کنید؟ چرا می‌گویید این حسود است، نمی‌تواند ببیند، او وارد نیست، ناشی است؟ مشورت کردی نظر او غیر نظر تو بوده، مگر مشورت کردی که حتماً طبق نظر تو باشد، مشورت یعنی تشخیص شما چه هست، به من بگو، معنایش این نیست که یک چیزی بگو که من خوشم بیاید. این سوءظن بد است که انسان اگر یک چیزی گران خرید، مثلاً بگوید این کلاه سر من گذاشته، ممکن است کلاه سرت گذاشته باشد، ممکن است نه، کلاه سرت نگذاشته، نرخش بالا رفته، یا شرایط یک شرایطی است که شما به آن شرایط توجّهی نداری. متأسّفانه در جامعه‌ی ما سوءظن هست. به چه کسی تلفن کردی؟ کجا رفتی؟ این چه کسی بود؟ چی گفت؟ پولت را کجا خرج کردی؟ از کجا آوردی؟ البتّه معنای سوءظن هم این نیست که هر چیزی هر کسی گفت، قبول کنیم، این دلیل بر سادگی است که هر کسی هر چیزی گفت، بگویم تو درست می‌گویی. زود قبول نکنید، ساده هم نباشید، با فکر قبول کنید، سوءظن هم نبرید، یعنی میزان و حساب داشته باشید. سه رقم سوءظن داریم: یک سوءظن به خداست. [پای تخته] اقسام سوءظن، سوءظن سه رقم است: سوءظن به خدا، سوءظن به مردم، سوءظن به خود. سوءظنّ به خدا یعنی چه؟ می‌گوییم: «چرا ازدواج نمی‌کنی؟» می‌گوید: «که ازدواج کنم، پول ندارم.» یعنی این سوءظنّ به خداست، می‌گوید چه؟ می‌گوید اگر یکی باشم، خدا روزی من را می‌دهد، اما دو تا شدیم، دیگر خدا روزی ما را نمی‌دهد. چرا یک بچّه؟ آخر من اگر چهار تا بچّه داشته باشم، نان‌شان را از کجا بیاورم، یعنی می‌گوید اگر خدا، خداست، می‌تواند یک نفر همسر و یک نفر بچّه را می‌تواند اما اگر چند تا بچّه شدیم، این سوءظنّ به خداست. خدا من را رها کرده، خدا من را نعوذ بالله فراموش کرده، دعای ما مستجاب نمی‌شود، آخر دعا. یک کسی خدمت امام آمد، گفت: من هر چه، قرآن گفته، این قرآن است دیگر، قرآن ‌فرمود: «ادْعُوني أَسْتَجِبْ لَكُم» (غافر/ 60)، دعا کنید مستجاب می‌کنم، ما که هر چه دعا می‌کنیم، مستجاب نمی‌شود! امام فرمود: چه جوری دعا می‌کنی؟ گفت: من این جوری دعا می‌کنم. امام فرمود: نه خب دعا آثار، مثل این‌که شما به من می‌گویی آقای قرائتی من هر چه شماره‌ی تلفن خانه‌ی شما را می‌گیرم، شما برنمی‌داری. می‌گویم: چه شماره‌ای می‌گیری؟ می‌گویم این شماره‌ی خانه‌ی ما نیست. تلفن خدا شماره دارد، شماره‌ی خاص، می‌گوید اگر خواستی دعایت مستجاب بشود، لقمه‌ی حلال باید خورده باشی، اگر می‌خواهی پرواز بپرد، باید بنزین بزنی، شما گازوئیل تو هواپیما ریختی، بعد می‌گویی چرا هواپیما نمی‌پرد؟! خب گازوئیل تو شکمش است. لقمه‌ی حلال باید باشد، یک؛ با بسم الله دعا کنیم، از خدا تجلیل کنیم، «یا عَلیُّ یا عَظیم، یا غَفُورُ، یا رَحیم»، دعا کنیم؛ بعد نعمت‌های خدا را بشماریم، خدایا أنت الذی، أنت الذی، این را به من دادی، این را به من دادی، به داده‌ها نگاه کنیم؛ شکر کنیم؛ صلوات بفرستیم؛ عیب‌های خودمان را بگوییم، أنا الذی، أنا الذی، اینجا خلاف کردم، اینجا خلاف کردم، اینجا خلاف کردم؛ بعد عذرخواهی کنیم که خدایا این خلاف‌ها را معذرت می‌خواهم، به هر حالا امام فرمود این رقمی باید دعا کنی.

• #مذهبی
• #قرائتی
• #درسهایی_از_قرآن
• #حق_مشورت_خواه
• #رساله_حقوق
• #امام_سجاد