Abrahamic Religions and New Atheism, the Future of Atheism - Part 5

Dr. Yousef Daneshvar Assistant Professor, Imam Khomeini Institute, Qom Unjustified Scientific Naturalism در ادامه این وبینار یا نشست علمی بین المللی «ادیان ابراهیمی و مواجهه با الحاد جدید، علوم طبیعی و آینده‌ی الحادنو»، دکتر یوسف دانشور، استادیار موسسه امام خمینی (ره)، در قم با موضوع « طبیعیت گراییِ غیر موجهِ علمی» سخنان خود را ارائه دادند. دکتر دانشور ابتدا اظهار داشتند که الحاد در جهان مدرن همواره تمایل شدید به استفاده از علم برای اثبات مدعیات خود داشته است به گونه ای که گاه طبیعت‌گرایی وجودشناختی یا الحاد را همان علم-گرایی دانسته اند. ایشان در ادامه بیان کردند که الحاد مدرن علم را علم‌گروانه میفهمد و از تمام ظرفیت های چنین نگاهی به نفع خود بهره می گیرد. طبق این نگاه، که قطعاً الحاد نو نیز از آن تبعیت می-کند، علم با طبیعت‌گرایی وجود شناختی که همان الحاد است رابطه‌ای ناگسستنی دارد. نگاه فوق، اما، مورد قبول اکثریت دانشمندان، فیلسوفان و الهی‌دانان نیست. اینان طبیعت‌گرایی وجودشناختی را نگاهی متافیزیکی می‌بینند که هیچ ارتباطی با علم ندارد، چنان که علم‌گرایی را با علم بی‌ارتباط می بینند. اما همین متفکران علم را پیرو نوعی دیگر از طبیعت¬گرایی می‌دانند که آن را طبیعت‌گرایی روش‌شناختی می‌نامند. همچنین ایشان بیان داشتند که این که علم به لحاظ روشی طبیعت‌گرا است به این معنی است که علم در تبیین امور طبیعی خود را ملزم به تمسک به امور طبیعی و عدم تمسک به امور فراطبیعی و نیز گزاره-های وحیانی می¬داند. اینان از تفکیک بین طبیعت‌گرایی وجودشناختی و طبیعت‌گرایی روش شناختی برای نفی هرگونه تعارض بین علم و دین بهره می‌گیرند؛ ادعای اینان این است که چون طبیعت‌گرایی علم صرفاً روش‌شناختی است و از این رو هیچ ادعای متافیزیکی ندارد، هیچ تهافتی بین علم و دین رخ نمی¬دهد. اما مراجعه به کلام طرفداران طبیعت گرایی روش‌شناختی نشان می دهد که این طبیعت گرایی به شدت متافیزیکی است. در انتها ایشان با استنا به دیدگاه مایکل روس، فیلسوف علم کانادایی-انگلیسی، که از مدافعان سرسخت طبیعت گرایی روش شناختی است استناد کرده بیان داشتند که روس، با استفاده از این طبیعت گرایی تلاش زیادی در از بین بردن تعارض بین علم و دین دارد و بعد از تبیین طبیعت گرایی در سیاق بحث از رابطه علم و دین به صراحت اعلام می‌کند که طبیعت¬گرایی روش‌شناختی قبول مسحیت، یهودیت، اسلام یا هر دین خاص دیگری را روا نمی‌دارد و امکان وقوع معجزه در عالم را نفی می‌کند. این سخن او به وضوح حاکی از ماهیت وجودشناختی طبیعت‌گرایی به اصطلاح روش‌شناختی است و اتفاقاً همین محتوای وجودشناختی این طبیعت‌گرایی است که سبب تعارض بین علم و ادیان می¬گردد.

• #مذهبی
• #رد_شبهات_الحاد
• #ادیان_ابراهیمی
• #abrahamic_religions
• #atheism
• #webinar_وبینار