گاهشماری قرآن: یک برنامه پژوهشی سبک‌سنجانه | بهنام صادقی

«گاهشماری قرآن: یک برنامه پژوهشی سبک‌سنجانه» بهنام صادقی یک گاهشماری نسبی (یعنی ترتیب نزول) شامل هفت گروه از بخش‌های قرآن که ادعا می‌شود از نظر زمانی متوالی باشند را صحت سنجی و تأیید می‌کنم. یک گاهشماری مفروض تأیید شده است اگر چند علائم سبکی مستقل در طول مراحل آن به صورت ملایم و هموار تغییر کنند. چهار علامت سبکی مجزا و مستقل مسیرهای همواری را در طول هفت مرحله دنبال می‌کنند. اولین آنها، طول متوسط آیه است. دومین، پرکاربردترین تکواژها در قرآن است که شامل بیست و هشت تکواژ با بیشترین تداول در قرآن است. درصد این تکواژها در یک متن، نمایه‌ی سَبکی آن متن می‌باشند. نشان داده شده است که این نمایه‌ی سبکی‌ به صورت ملایم و هموار در طول «زمان»، یعنی در طول هفت گروه متون پیشنهادی، تغییر می‌کند. سوم اینکه امر مشابهی برای نمایه‌ای بر اساس بسامدهای ۱۱۴ تکواژ متداول دیگر برقرار است. چهارم اینکه نتایج مشابهی برای فهرستی از ۳۶۹۳ تکواژ نسبتا غیرمتداول به دست می‌آیند. علاوه بر تأیید یک گاهشماری نسبی در هفت مرحله، این مقاله وحدت سبکی بسیاری از سوره‌ها ‌یا بخش‌های بزرگ سوره‌ها را نشان می‌دهد. به علاوه، مقاله تأیید می‌کند که به وجود آورنده‌ی قرآن واحد است؛ یعنی قرآن کار چند نویسنده نیست. ارائه مبتنی بر این مقاله است: Sadeghi, B. (2011). The Chronology of the Qurān: A Stylometric Research Program, Arabica, 58(3-4), 210-299.

• #مذهبی
• #قرآن
• #اسلام
• #انعکاس