عصر جمعه 27 بهمن 1402 (آدینه 191 ام)

چکیده: تا باور انتظار مسأله اصلی زندگی ما نباشد، تاثیر واقعی آن را در زندگی نخواهیم دید. موضوع بحث علمی جلسات: زندگی به سبک منتظران؛ نشانه‌ها، چالش‌ها، راهکارها آدینه 191 ام شاخص پنجم: باورمندی و چشم‌انتظاری جلسه‌ چهارم: مسأله‌مندی ۱ خلاصه نکات مطروحه: ۱. باورهای ما نسبت به خودمان یا نسبت به دیگران، منشأ رفتارهای درست یا نادرست ما است. این یک تمرین است که در عملکردهای خود بنگریم تا بیابیم، چگونه باور بر عملکرد اثر می‌گذارد. ۲. امیرالمومنین علیه‌السلام: ما عُبِدَ اللّه بِشَىْ ءٍ اَفْضَلَ مِنَ الْعَقْلِ وَ ما تَمَّ عَقْلُ امْرِى ءٍ حَتّى يَكونَ فيهِ خِصالٌ شَتّى: اَلْكُفْرُ وَ الشَّرُّ مِنْهُ مَأمونانِ وَ الرُّشْدُ وَ الْخَيْرُ مِنْهُ مَأمولانِ ... وَ يَرَى النّاسَ كُلَّهُمْ خَيْرا مِنْهُ وَ اِنَّهُ شَرُّهُم فى نَفْسِهِ وَ هُوَ تَمامُ الاَمْرِ! ۳. مسأله‌مندی یکی از مقدمات باورمندی است؛ اینکه انتظار و ظهور، مساله ما بشود و آنگاه‌ باور ما شکل بگیرد و در نهایت، باور منجر به عمل بشود. ۴. نمونه مسأله‌مندی و باور راستین اثرگذار بر عمل، شرطة‌الخمیس اند که یاران امیرالمومنین بودند. ۵. ماجرای تشرف حاج‌آقای لطیفی در مشهد به محضر صاحب‌الزمان بیان شد. ۶. سوال این جاست که آیا تلقی من از باور به ظهور، واقعا باور است؟ واقعا مسأله من است؟ واقعا در سبک زندگی من اثر گذاشته است؟!

• #مذهبی
• #جمعه
• #عصر_جمعه
• #امام_زمان
• #مردم_داری
• #ارتباط_موثر