کلیپ طنز خفن و خنده دار

امام باقر علیه السلام فرمود: مَا عُبِدَ اللَّهُ بِشَی ءٍ أَحَبَّ إِلَی اللَّهِ مِنْ إِدْخَالِ السُّرُورِ عَلَی الْمُؤْمِن[1] نزد خدا عبادتی محبوبتر از شادکردن مؤمن نیست. در بعضی از روایات برای این که مردم به شادکردن برادران ایمانی شان تشویق شوند، چنین آمده است: مَنْ سَرَّ مُؤْمِنا فَقَدْ سَرَنی وَ مَنْ سَرَّنی فَقَدْ سَرَّ اللّهَ[2] کسی که مؤمنی را شاد کند، مرا شاد نموده و کسی که مرا شاد نماید، خداوند را شاد نموده است. امام صادق علیه السلام فرمود: أَیمَا مُسْلِمٍ لَقِی مُسْلِماً فَسَرَّهُ سَرَّهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَل[3] هر مسلمانی به مسلمانی برخورد کند و او را شاد گرداند، خدای عزوجل او را شاد می کند. روز قيامت بنده اي از قبر در حالي كه متحير است بيرون مي‌آيد و ناراحت مي‌شود كه در اين هول محشر چه كند. ناگهان فرشت‌هاي مي‌آيد و با روي خوش به او مي‌گويد: نترس و غصه نخور از تمام موقف‌هاي پل صراط، نماز، روزه، زكات و... تو را رد مي‌كنم. فرشته اين آقا را از همه گردنه‌ها رد مي‌كند و او را به بهشت مي‌رساند و تحويل فرشتگان بهشت مي‌دهد. اين فرد خيلي تعجب ميكند و از فرشته مي‌پرسد: تو كه هستي؟ فرشته مي‌گويد: انا سرور الذي ادخلت علي قلب الفلان اسم آن مومن را مي‌آورد. مي‌گويد يادت هست مومني قرض مي‌خواست و مشكل داشت و آبرويش در خطر بود و خيلي گرفتار بود. تو به خاطر خدا گره كارش را باز كردي و دلش را شادكردي و خداوند از شادكردن دل آن مومن من را براي نجات تو خلق كرده است. شاد نمودن، به تناسب شرایط روحی افراد فرق می کند؛ گاه طرف، نیاز به نشاط روحی دارد، و گاهی در شرایطی سختی به سر می برد که نیاز به همکاری و کمک مؤمنین دارد، گاهی نیاز به وام و قرض دارد و گاهی نیاز به کمک بلاعوض دارد. شخصی می گفت بهترین وسیله شادی، پول دادن است به عناوین مختلف همچون هدیه، قرض، عیدی و... است. یکی از این سئوالات این است که آیا انسان هر کسی را، از هر راهی که شاد کند، عبادت بزرگی محسوب می شود؟ جواب این سؤال تا حدی روشن است. هر کس که آشنایی مختصری با نظام ارزشی اسلام، داشته باشد جواب این سؤال را می داند منظور این نیست کسی از راه گناه، دیگری را شاد کند، یعنی گناهی مرتکب شود تا دیگری شاد شود. مسلّما این کار نه تنها ثوابی ندارد، بلکه گناهش هم محفوظ است. در بعضی از روایات به این نکته که نباید شاد کردن مؤمن همراه با گناه باشد، تأکید شده است. بعضی از بزرگان می گویند شاد کردن مؤمن، حتّی به صورتی که مستلزم کارهای لغو باشد مطلوب نیست. همچون بذله گویی ها و مسخره بازی هایی، که در شأن مؤمن نیست البته ممکن است در این استثنائاتی باشد فرض کنید فردی در اثر گرفتاری و مشکلات زندگی دچار افسردگی شدید شده و یک حالت بیمار گونه ای پیدا کرده باشد به گونه ای که اگر بخواهد او را از این حالت خارج کرده و شاد کند راهی جز بذله گویی یا انجام رفتارهایی که در شرایط عادی مطلوب نیست وجود ندارد. این کار ممکن است نوعی معالجه باشد ولی این حالت استثناء است و نمی توان گفت که هر کس برای شادکردن دیگران، به هر شکل رفتار کند بالاترین عبادت را انجام داده است به ویژه از طریق گناه و کارهای لغو بنابراین می توان گفت که به طور مطلق، شاد کردن هرکس بالاترین عبادات نیست، بلکه تنها شادکردن مؤمنین از راه های مشروع است که شرعا مطلوب و پسندیده است.

• #طنز_و_کمدی
• #واتساپ
• #استوری_واتساپ
• #کلیپ_طنز
• #طنز
• #خنده