ارزش زمان از نظر استیون هاوکینگ

استیون هاوکینگ در 8 ژانویه 1942 (سیصدمین سالگرد مرگ گالیله) در آکسفورد انگلستان به دنیا آمد. هاوکینگ در رساله دکترای خود که با همکاری پنروز نوشته بود، وجود تکینگی ها را به این مفهوم که جهان ممکن است به عنوان یک تکینگی آغاز شده باشد، تعمیم داد. مقاله مشترک آنها، با عنوان تکینگی ها و هندسه فضا-زمان، در مسابقه بنیاد تحقیقات جاذبه، در سال 1968 نایب قهرمان شد و افتخارات برتر آن، برای دریافت معتبرترین جایزه آدامز کمبریج در آن سال، با پنروز به اشتراک گذاشته شد. در سال 1970، هاوکینگ به عنوان محقق در برنامه بازدید از محققین ممتاز شرمن فیرچایلد معرفی شد، و همین رویداد به او اجازه داد که در موسسه فناوری کالیفرنیا (Caltech) سخنرانی کند. در همین زمان بود که او و پنروز، مدارکی مبنی بر تئوری های نسبیت عام و کیهان شناسی فیزیکی که توسط الکساندر فریدمن توسعه داده شده بود، منتشر کردند. بر اساس معادلات انیشتین، فریدمن اظهار داشت که جهان پویا است و اندازه آن در طول زمان تغییر می کند. او همچنین اظهار داشت که فضا-زمان دارای هندسه است و با چگالی جرم/انرژی کلی آن، تعیین می شود؛ که اگر برابر با چگالی بحرانی باشد، جهان انحنای صفر دارد (یعنی پیکربندی تخت)، اگر کمتر از چگالی بحرانی باشد، جهان انحنای منفی دارد (پیکربندی باز)، و اگر بزرگتر از چگالی بحرانی باشد، جهان دارای انحنای مثبت است (پیکربندی بسته). طبق قضیه تکینگی هاوکینگ-پنروز، اگر جهان واقعاً از مدل‌های نسبیت عام تبعیت می‌کرد، پس باید به عنوان یک تکینگی آغاز شده باشد. این نظریه اساساً به این معنی است که، قبل از انفجار بزرگ، کل جهان، به‌عنوان نقطه‌ای با چگالی بی‌نهایت وجود داشته و قبل از اینکه نوسانات کوانتومی باعث انبساط سریع آن شود، تمام جرم و فضا-زمان جهان را دربر داشته است.

• #تحصیلات_و_یادگیری
• #استیون_هاوکینگ
• #مشاهیر
• #دانشمندان
• #نظریه_زمان
• #stephen_hawking