حضرت مسلم ابن عقیل علیه السلام-باسم کربلایی_توضیحات رابخونید

حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند: همانا سعادتمند(به معنای) کامل و حقیقی کسی است که حضرت علی علیه السلام را در دوران زندگی و پس از مرگش دوست داشته باشد.امالی(213) در نهم ذی الحجه سال 60 هجری قمری؛ روز عرفه؛ حضرت مسلم بن عقیل علیه السلام و حضرت هانی بن عروه رضوان الله علیه را در کوفه به طرزی بسیار وحشیانه و غریب؛ شهید نمودند‌ حضرت مسلم فرزند عقیل ابن ابوطالب و برادرزاده مولا حیدرکرار علیه السلام و داماد ایشان بودند وهمسر ایشان دخترعموی بزرگوارشان حضرت رقیه دختر امیرالمؤمنین علیه السّلام است. پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله در مقام مسلم فرمودند: مؤمنان بر او گریانند و ملائکه مقرب الهی بر او درود می فرستند. سپس رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله گریست تا اینکه اشک های چشم حضرت بر سینه مبارکش ریخت، و فرمود: به خدا شکایت می کنم از آنچه عترتم بعد از من می بینند. امام حسین علیه السّلام هنگامی که آن حضرت را به سوی کوفه فرستادند، در قسمتی از نامه به اهل کوفه چنین فرمودند: «برادرم و پسر عمویم و فرد مورد اطمینان از اهل بیتم را نزد شما فرستادم». هنگامی که حضرت خبر فاجعه بار شهادت مسلم وهانی ابن عروه را شنیدند، چندبار فرمودند: «انا للَّه و انا الیه راجعون»و فرمودند:«خیری در زندگی بعد از آنها نیست» وبه شدت گریستند. ابتدای ورود مسلم به کوفه، ایشان در خانه مختار ثقفی ساکن شدند وحاکم این شهر نعمان بن بشیر؛ اگرچه فردی منحرف اما حلالزاده بود وهنگامی که خبر بیعت هجده هزار نفر از مردم با مسلم بن عقیل در کوفه پیچید، نعمان بن بشیر، مردم را جمع کرد وآنان را به دوری از ایشان توصیه کرد اما گفت تا کسی با من پیکار نکند، با او نخواهم جنگید! جاسوسان یزید ملعون، نامه‌ هایی نوشتند و به یزید خبیث گزارش دادند که اگر کوفه را می‌خواهی، شتاب کن که حاکم فعلی، نعمان بن بشیر، به دلیل حلالزادگی!! ضعیف است به همین جهت یزید ملعون، یک زنازاده فرزند زنازاده که فوق العاده سنگدل و خونریز بود یعنی عبیدالله بن زیاد لعنت الله علیه را که در آن هنگام حاکم بصره بود فراخوانده، وبه حکومت کوفه فرستاد. عبیدالله بن زیاد وپدرش زیاد بن ابیه هم در نسب زنازادگی و هم در خشونت وقساوت بین مردم شناخته شده بودند. خلفای غاصب غالبا برای سرکوب برخی شورش‌ها از این خاندان ملعون استفاده می‌کردند. پیش از این عبیدالله ابن زیاد لعنت الله علیه؛ شورشهای مختلف را در بصره به نحو بسیار فجیع وخشونت باری سرکوب کرده بود. با ورود او به کوفه و دستگیری تعداد زیادی از شیعیان و محبان؛ سیاهی ترس و وحشت عجیبی بر شهر مستولی شد! بعد از ورود ابن زیاد لعین؛ حضرت مسلم ارتباط خود را با کوفیان به صورت مخفیانه ادامه دادند و به خانه هانی ابن عروه نقل مکان نمودند. اما ابن زیاد خبیث با گماردن جاسوسی به نام معقل که خود را از طرفداران امام حسین علیه السلام و علاقه‌مند به دیدار مسلم نشان می‌داد از مخفیگاه او، آگاه شد. پس هانی بن عروه را به قصر فراخواند و از او خواست مسلم را به وی تحویل دهد. اما حضرت هانی به هیچ عنوان زیر بار چنین کاری نرفت، پس بازداشت شد. خبر دستگیری هانی در شهر پیچید و حضرت مسلم از پیروان خود خواستند که به همراه ایشان قیام کنند، بنا بر روایات منابع تاریخی حدود ۴۰۰۰ نفر با حضرت همراه شدند. قیام کنندگان به سوی قصر حکومتی (دارالاماره) راه افتادند درحالیکه فریاد میکشیدند و شعار میدادند:(یامنصور امت؛ یامنصور امت) و دارالاماره را محاصره کردند، داخل قصر تنها ۵۰ تن از محافظان عبیدالله ابن زیاد و نزدیکان وی از جمله محمد بن اشعث، کثیر بن شهاب حارثی، شبث بن ربعی، قعقاع بن شور، حجار بن ابجر و شمر بن ذی الجوشن(لعنت الله علیهم جمیعا) حضور داشتند و حضرت مسلم به همراه این چهارهزار نفر به راحتی وآسانی میتوانستند حصار قصر را درهم شکسته و آنها را به درک واصل کنند؛ اما ابن زیاد مکار از بین همین پنجاه نفر تعدادی را انتخاب نموده وبه میان جمعیت فرستاد و گفت به دروغ بگویند که سپاه شام در حال رسیدن به کوفه برای قتل عام مردم هستند و وعده و وعید بدهند که اگر دست از محاصره قصر بردارند ، آنان را امان بدهند! و مردم را به شدت بسیار بترسانند. ماموران کثیف ابن زیاد وارد جمعیت شده و با فریاد و تهدید؛ کوفیان سست عنصر را از ادامه محاصره بازداشتند پس این حیله کارگر شد و هرچقدر حضرت مسلم فریاد کشید ومردم را نصیحت نمود فایده ای نکرد! سرعت پراکنده شدن آنان از اطراف حضرت و بی وفایی آنها به قدری بود که شب‌هنگام حضرت مسلم تنها ماند وحتی جایی را برای خفتن نداشت.ارشاد ج۲ص۵۰)

• #مذهبی
• #5شوال
• #ورود_حضرت_مسلم_ابن_عق
• #بی_وفایی_کوفیان