سرگذشت زندگی یکی از ستون‌های موسیقی سنتی، عثمان محمدپرست

در سال 1307 و در شهر #خواف از توابع خراسان رضوی به دنیا اومد. شهری که از نظر عثمان محمدپرست، خواستگاه دوتار بود: «خاستگاه دوتار، سه شهر خواف، تایباد و تربت جام است که بیشتر آهنگ‌ های فارسی و محلی می‌ پردازند و بعد از آن هم در قوچان، شیروان و بجنورد دوتار رایج است که با آن آهنگ ‌های کردی و ترکی می ‌زدند، از آنجا هم به ترکمن ‌ها در گنبد کاووس رسید که با دوتار، آهنگ ‌های ترکمنی می ‌نواختند.» برای همین تعجب نداشت که از همون دوران کودکی و نوجوونی با این ساز مانوس و دمخور شد. همونطور که خودش می گفت: «از دوازده یا سیزده سالگی با دوتار هم نواز شدم و روزها و شب ‌ها بعد از فراغت از کار که جوهر هر مرد خوافی است به سماع روحانی با خویشتن خویش می ‌پرداختم و هیچ گاه استادی در این زمینه نداشتم.» مرحوم #محمدپرست آثار مشهوری رو در مقام های مختلف موسیقی مثل «سرحدی» خلق کرد و از خودش به یادگار گذاشت. همچنین بعد از موفقیت در ثبت جهانی دوتار در چهاردهمین اجلاس کمیته میراث جهانی #یونسکو، نسخه ‌ای از گواهینامه ثبت جهانی این ساز که به دو زبان انگلیسی و فارسی نوشته شده بود به این هنرمند برجسته اهدا شد. عثمان محمدپرست درباره #دوتار اینطور می گفت: «دو تار یعنی عشق، «دوتار»، ساز آرام و ملایمی است که هم نوازنده را آرامش می ‌دهد و هم مردمی را که علاقمند به این ساز هستند.» روحش شاد.

• #فرهنگ_و_هنر
• #فرزند_ایران
• #مفاخر
• #موسیقی
• #عثمان_محمدپرست