غزل 112 - حافظ - آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

آن که رخسارِ تو را رنگِ گل و نسرین داد صبر و آرام تواند به منِ مسکین داد وان که گیسوی تو را رسمِ تطاول آموخت هم تواند کرمش دادِ منِ غمگین داد من همان روز ز فرهاد طمع ببریدم که عنانِ دلِ شیدا به لبِ شیرین داد گنجِ زر گر نبود کنجِ قناعت باقیست آن که آن داد به شاهان به گدایان این داد

• #فرهنگ_و_هنر
• #حافظ
• #غزل
• #فریدون_فرح_اندوز
• #شعر
• #کتاب_گویا