تاریخ نژاد انسان / فصل اول - قسمت اول l انیمیشن
307 بار بازدید -
2 سال پیش
-
تاریخ نژاد انسان / فصل
تاریخ نژاد انسان / فصل اول - قسمت اول
فصل اول - قسمت اول
کاری مشترک از آدرین و اتوره
@زمین جدید
#آتلانتیس
#آنوناکی
#آگاهی
===========================
مطالب مرتبط :
شهر گمشده آتلانتیس، افسانه یا واقعیت
به روز رسانی شده در آوریل 17, 2020
شهر گمشده آتلانتیس، داستان بسیار جذاب و اسرار آمیزی برای بسیاری بوده و در طول زمان رویاپردازان بسیاری در جستجوی آن بودهاند، اما بسیاری از باستان شناسان معتقدند که آتلانتیس تنها یک داستان افسانهای در کتابهای افلاطون است.
به گزارش علمیها و به نقل از Livescience، آتلانتیس (Atlantis) شبه جزیره گمشدهای است که به صورت یک جامعه پیشرفته و آرمانشهر ایدهپردازی شده که از نظر بسیاری میتواند صلح جهانی به ارمغان بیاورد. این باعث شده است که رویاپردازان، کاوشگران و بسیاری دیگر را به اسارت خود بکشد. هزاران کتاب، مجله و وب سایت به آتلانتیس اختصاص داده شده و همچنان یک موضوع محبوب است و بسیاری از مردم زندگی خود را وقف یافتن شهر گمشده آتلانتیس کردهاند.
خاستگاه آتلانتیس
بر خلاف بسیاری از افسانه ها که منشاء آنها در غبار زمان از بین رفته است، ما دقیقاً میدانیم که داستان آتلانتیس اولین بار چه زمانی و در کجا پدیدار شد. اولین بار افلاطون (Plato) فیلسوف یونانی ۳۶۰ سال قبل از میلاد در دو محاوره در تیمائوس (Timaeus) و کریتیاس (Critias) به آن اشاره کرد. افلاطون درباره آتلانتیس گفت: جزیرهای بزرگ با خانههای گرانقیمت، دارای پادشاهی قدرتمند با فنآوری پیشرفته و نیروی دریایی بینظیر بود که ۹۶۰۰ سال قبل از میلاد در یک شب وحشتناک با آتش و زلزله به کلی نابود شد.
گرچه امروزه آتلانتیس به عنوان یک آرمانشهر مسالمت آمیز تصور میشود، اما آتلانتیسی که افلاطون در داستان خود توصیف کرده است بسیار متفاوت بود. پروفسور باستان شناسی کن فدر (Ken Feder) در کتاب دائره المعارف باستان شناسی مشکوک (Encyclopedia of Dubious Archaeology) خاطرنشان میکند که در داستان افلاطون آتلانتیس به هیچ وجه مکانی نیست که همه باهم برابری داشته و مورد احترام واقع شوند. آتلانتیس جامعه کاملی نیست، کاملاً برعکس آتلانتیس تجسم ملتی ثروتمند با فناوریهای پیشرفته و از نظر نظامی قدرتمندی است که به واسطه ثروت و قدرت فاسد شدهاند.
فدر در ادامه میگوید: در داستان افسانهای افلاطون، آتلانتیس بیشتر رقیب حماسی شهر آتن است تا یک تمدن غرق شده، اگر آتلانتیس امروز واقعاً وجود داشته و دست نخورده و مسکونی پیدا شود ساکنان آن احتمالاً سعی میکنند همه ما را بکشند یا به بردگی بگیرند.
مشخص است که افلاطون آتلانتیس را به عنوان برای داستانهای خود ساخته است، زیرا هیچ شواهدی از آن در هیچ جای دنیا وجود ندارد. متون یونانی بسیاری وجود دارد که مطمئناً اگر این شهر وجود داشت شخص دیگری نیز حداقل به آن باید اشاره میکرد. هیچ منبع و شواهدی در دست نیست که نشان دهد افسانههای مربوط به آتلانتیس قبل از افلاطون وجود داشته است.
مارک آدامز (Mark Adams) در کتاب ملاقات با من در آتلانتیس: در سراسر سه قاره در جستجوی شهر گمشده افسانهای (Meet Me In Atlantis) توضیح میدهد که چگونه یک افسانه یونانی عادی بسیار مشهور میشود. اولین بار یک مرد از مینه سوتا در آمریکا به نام ایگناتیوس دانلی (Ignatius Donnelly) بود که شروع به رویاپردازی درباره شهر گمشده آتلانتیس کرد.
آدامز میگوید: دانلی یکی از اعضاء کنگره و مورخ آماتور بود که در کتاب خود آتلانتیس: جهان پیش از طوفان نوح (The Antediluvian World) در سال ۱۸۸۲ ادعا کرد که همه پیشرفتهای بزرگ در تمدن و فناوری را میتوان در جزیره گمشده مورد اشاره افلاطون پیدا کرد. اما دانلی فراتر از محبوب کردن داستان افلاطون پیش رفت، او برخی از نظرات و ایدههای خود را به داستان افلاطون اضافه کرد که تبدیل به بخشی از اسطوره آتلانتیس شد. دانلی این نظریه را که همه فرهنگهای بزرگ ریشه در یک منبع واحد دارند را ترویج کرد.
آدامز دانلی را به عنوان اولین بنیادگرای بزرگ آتلانتیس توصیف میکند زیرا وی معتقد بود داستان افلاطون در حقیقت خارج از عناصر ماورایی مانند پوزئیدون (Poseidon) است. دانلی یک نسخه از کتاب خود را به چارلز داروین ارسال کرد که به نظر داروین جالب اما متقاعدکننده نبود. آدامز پس از بررسیهای بسیار درباره نوشتههای دانلی میگوید: او همانند باد بود، نکات و نظریههایی که میدانست خودش منبع آنها بود را بدون شبهات منطقی منتشر کرد.
2 سال پیش
در تاریخ 1401/01/31 منتشر شده
است.
307
بـار بازدید شده