بلبل کردستان

صدایش، صدای طبیعت بود؛ صدای چشمه ساران، بلبلان خوش خوان، نم نم باران و شرشر جویباران. با صدایش دشت و دمن سبز می شد، شکوفه ها زاده می شدند و طبیعت جانی دیگر می گرفت. کسی که بعد از سال ها، نوایش در هر کوی و برزن شنیده می شود و مردم از او با نام «بلبل کردستان»، یاد می کنند. استاد «حسن زیرک»، در پنجاه و یکمین سالروز وفاتش همچنان در عرصه آواز و موسیقی بی رقیب است. کسی از او بیش از هزار ترانە بە یادگار ماندە و آثارش منبع الهام هنرمندان کرد و غیر کرد است. زیرک بود، که با صدای رسا و لذت‌بخش خود باعث معروفیت، کیفیت و شکوفایی برنامه‌های کُردی در رادیو تهران و کرمانشاه شده ‌بود و سیل نامه‌های طرفداران ترانه‌های او هر روز به رادیو جاری بود. او کارش را در رادیو بغداد شروع کرد، سال های ۳۱ و ۳۲ به ایران بازگشت مجموعه کارهای خوبی در رادیو تهران ضبط کرد. سپس در سالهای ۴۱ و ۴۲ به کرمانشاه آمد و در رادیو کرمانشاه با هنرمندانی چون استاد "مجتبی میرزاده" و استاد "عبدالصمدی" مجموعه آثاری را ثبت و ضبط کردند. این استاد بی بدیل موسیقی کردی، با آنکه سواد چندانی نداشت اما اکثر شعر و آواز ترانه هایش را با نبوغ مادرزادی که در این عرصه داشت، می ساخت. او عود می نواخت و وقتی آواز می خواند، همه دل ها را به تسخیر خود درمی آورد. کاوه فقیه زاده، رهبر اکستر فیلارمونیک موکریان به کردپرس می گوید: ما مدیون استاد حسن زیرک هستیم چرا که ضمن حفظ فولکلور کردی، مخزن ملودی بوده و او ۵۰ تا ۶۰ درصد ملودی هایش را خودش ساخته است. البته اگر استاد به صورت علمی موسیقی را فرامی گرفت و بر روی کاغذ می آورد، معتقدم در موسیقی کردی یک "باخ" متولد می شد. امروزه بسیاری از موزیسین های کردستان معتقداند؛ استاد حسن زیرک اعجوبه ای بوده که انکار نمی شود و می گویند: «چه خوب که کردها حسن زیرک دارند. اگر زیرک نبود، سرنوشت موسیقی کردی چه می شد؟»

• #خبری
• #کردستان
• #حسن_زیرک
• #زیرک
• #کردپرس
• #خبرگزاری_کردپرس