«دعـای نـارنـــج»

درخت قدیمی خانه‌مان جن زده از وهمی تاریک بوی مهربانِ نارنج را از یاد برده است سیب‌‌های نازنین در انتظار بازگشت مردانشان از یک اسارت کور گندیده میان دست‌‌هایی به طراوت کلمه‌ای که هوار می‌کشد وقتی مادرم در باغچه‌ی خانه‌ما دعای نارنج می خواند شمع «آمین» گفت آرزوی زنده ماندن فرزندان مادرم شکوفه زد خندید بوی نارنج با سحر پُر شد خانه مان عطر باران شد «عباس مؤذن»

• #فرهنگ_و_هنر
• #مثل_شعر
• #دعای_نارنج
• #عباس_مؤذن