زخم هایم را شستم

زخم هایم را شستم / اشک هایم را شستم / و روی تاولی که بر آینه پهن شده بود پماد سوختگی کشیدم / این چشمم به آن چشمم دروغ گفت /قلبم خودش خودش را خورد / مغزم خودش خودش را شست / از مشتی که روی عکس عروسی ام خورده بود / دیگر دهانم خون نمی آمد / و از صدای جیغی که دیشب این در کشیده بود / دیگر جمجمه ام تیر نمی کشید ... شعر : فرنگیس شنتیا - شعرخوانی : محمد نوروزی

• #فرهنگ_و_هنر
• #فرنگیس_شنتیا
• #شعر
• #شعر_سپید