شعر خوانی سعید گراوندی (زاحل)

من «نگاه» نیستم، تو را نمود کرده است تیرگی واژه چشم را وجود کرده است حالت ِ سكوت چشم و رنگهاست ، تيرگي نور هم ميان گرگ و ميش دود كرده است چشم هاي تو سياهچاله ايست ،بي گريز گاه گاه نيز «هيچ» را «نبود» كرده است ساعتي براي بي زماني است ، روي تو در سفيد چاله اي مگر فرود كرده است قائمي به ذات خود نيست ،آسمان و چشم كاه را كشان كشان به خود عمود كرده است ناگهان مرگ ، بازتاب گرم چشم توست قلب اين شهاب ،در كجا فرود كرده است! اين منم -زمان يخ زده- نگاه در نگاه با دقايقي كه بي حساب بود - كرده است سعید گراوندی (زاحل)

• #فرهنگ_و_هنر
• #سعید_گراوندی
• #زاحل
• #شعر