سعدی در ارتفاعات گیلان

پروژه‌ی تصویری “مُستَقیم سَر سَعدی” از تجربه‌های قبلی‌ام در خوانش شعر بیرون آمد. می‌خواستم آدم‌های بیشتری سعدی را بشنوند و نمی‌خواستم فقط یک شعرخوانیِ معمولی در فضایی ایزوله را تجربه کنم. پس سعدی را به زندگی روزمره و فضای شهری که در آن زندگی می‌کنم کشاندم. حالا دیگر سعدی، و شعر خوانی‌ام، تجربه‌ی من در مواجه شعر کلاسیک و فضای اطرافم هست و این به من، به صنم و به سعدی‌ای که می‌شناسم، نزدیک‌تر است. گفتم آهن دلی کنم چندی ندهم دل به هیچ دلبندی وان که را دیده در دهان تو رفت هرگزش گوش نشنود پندی خاصه ما را که در ازل بوده‌ست با تو آمیزشی و پیوندی به دلت کز دلت به در نکنم سختتر زین مخواه سوگندی یک دم آخر حجاب یک سو نه تا برآساید آرزومندی همچنان پیر نیست مادر دهر که بیاورد چون تو فرزندی ریش فرهاد بهترک می‌بود گر نه شیرین نمک پراکندی کاشکی خاک بودمی در راه تا مگر سایه بر من افکندی چه کند بنده‌ای که از دل و جان نکند خدمت خداوندی سعدیا دور نیک نامی رفت نوبت عاشقیست یک چندی

• #فرهنگ_و_هنر
• #سعدی
• #شعر_فارسی
• #غزل
• #ادبیات
• #هالی_دشت