شعرخوانی زیبای استاد محمدعلی بهمنی در حالا خورشید

من یک تن و او بسیار من ساده و او عیار او می کشدم ناچار آن سوی که شیدایی است در رفتنم و در من خلقی است که می بندد ره را که : کجا شاعر ؟ هنگام هماوایی است او یک تن و ما بسیار آن تن به زمین بسپار آوا به قفس مگذار کاوای تو دنیایی است من بین دو در مانده واجسته و درمانده تا خود چه کند شعرم این را که معمایی است

• #موسیقی
• #محمدعلی_بهمنی
• #شعرخوانی
• #حالا_خورشید